نقدی بر مستند بی بی سی فارسی با عنوان بهتان برای حفظ نظام»

اما نکته‌ مهمی که آنها از آن بی‌اطلاع بوده‌اند یا نخواسته‌اند آن را مطرح کنند این‌که آیت الله ‌ای در درس‌های فقهی خویش که به صورت عمومی منتشر نشده است، درباره روایت مورد بحث، اظهارنظر نموده‌اند و تفسیر بُهتان را از فراز باهتوهم» رد کرده‌ و آن را قبول ندارند. جالب‌اینکه حتی رهبری از غیبت و بیان معایبی از مخالفان که با نقد آنها ارتباطی ندارد، نهی می‌کنند، ایشان در قسمتی از درس خارج فقه  (۱۳۸۹/۱۰/۰۷) که اتفاقاً به صورت عمومی منتشر شده، می‌گویند:

اینی که اصلاً این کار [غیبت] جایز است یا جایز نیست ولو به قصد اصلاح باشد، این را نمیشود به طور مطلق یک چنین چیزی را پابند شد؛ که ما بگوئیم ما چون میخواهیم در امر جامعه اصلاح کنیم، پس زیدی را، عمروی را یا یک جریانی را به طور مطلق مورد تهاجم قرار بدهیم، غیبت کنیم؛ حالا آن کسانی که این کارها را میکنند، خیلی اوقات به غیبت هم اکتفاء نمیکنند؛ خب، ملاحظه میکنید دیگر. گاهی چیزهائی را می‌آورند که معلوم نیست حدِّ غیبت بر او صادق باشد؛ شاید مصداق تهمت است، مصداق افتراء است، مصداق قول به غیر علم است، مصداق سبّ و شتم است؛ نمیشود این را گفت که اگر طرف قصد اصلاح دارد، پس بنابراین این جایز است برای او، نه؛ موارد استثناء همان مواردی است که [در کتب فقهی] ذکر شده استالبته انتقاد منطقی، گفتن حرف صحیح اینقدر حرف‌های آشکار وجود دارد که انسان اگر ذکر آنها را بکند، اصلاً هم غیبت نیست، و می‌تواند انسان نقد بکند. بله مسلّم است، امروز یک جریان صحیح و حقّی در جامعه‌ی ما وجود دارد، جریان‌های باطلی هم وجود دارد که به انواع و اقسام طرق می‌خواهند جامعه را خراب کنند، انقلاب را منحرف کنند؛ در این شکی نیست. آدم‌هائی هم در رأس این جریانات هستند. چه ومی دارد که انسان به این آدمها تهمت بزند. چه ومی دارد که غیبت اینها را بکند. حرف آشکار اینقدر دارند؛ همان حرف‌های آشکار را بیان بکنند، تبیین بکنند، توضیح بدهند، مطلب روشن خواهد شد؛ هیچ نیازی به غیبت کردن نیست که آدم بگوید حالا ما برای اصلاح مثلاً غیبت میکنیم.(منتشر شده در سایت رهبری)

سازندگان این مستند در ادامه برای اثبات ادعای خویش گزارش‌هایی را از عملکرد انقلابیون در قبل و بعد از انقلاب به گونه‌ای چینش می کند که گویا افرادی به صورت سازماندهی شده و با تکیه بر آموزه‌های مکتبی خویش به مخالفان جمهوری اسلامی تهمت زده‌اند. در حالی‌‌که این گزارش‌ها صحیح یا ناصحیح ارتباطی با آموزه‌های دینی و مکتبی ندارد و پشتوانه آن رقابت‌های ی، هواهای نفسانی و یا غفلت رسانه‌ای آنها است و چنین برخوردهای به جمهوری اسلامی نیز اختصاص ندارد و در تمام نظام‌های ی وجود دارد.

متأسفانه سازندگان این مستند حتی با پخش گزارش‌های ناقص و یکسویه از بعضی اتفاقات تاریخی همچون اختلاف امام خمینی و آیت الله سید محمد همان بُهتان‌‌سازی را که به انقلابیون منتسب می کنند، خود مرتکب شده‌اند و به امام خمینی بهتانِ سکوت و رضایت در برابر بهتان‌سازی را نسبت داده‌اند.

حقیقت این که ایراد تُهمت‌‌ و بُهتان به گونه‌ای که دیگران آن را تهمت فرض نکنند و به آن معتقد شوند، خود یک هنر رسانه‌ای است که بی‌بی‌سی در این کار خُبره است. ایرادِ تهمت همیشه با بیان اطلاعات دروغ و معلوم‌الکذب صورت نمی‌گیرد، بلکه مطرح نکردن همه حقیقت‌ها یا طرح اجمالی آنها، و چینش نادرست یا ناقصِ اطلاعات صحیح، در ذهن مخاطبین عادی تهمت‌های ناروا را ایجاد و اثبات می‌کند و بی‌بی‌سی همواره از این روش بهره می برد.